De kunst van groeien in plaats van herstellen
Wanneer mensen het woord psychologie horen, denken ze vaak aan wat misgaat: trauma, depressie, angst, gebrokenheid.
Maar er bestaat ook een andere manier om naar de menselijke geest te kijken — niet door te vragen “Wat is er fout met mij?”, maar “Wat kan er nog groeien in mij?”
Die benadering heet positieve psychologie: de wetenschap van menselijk welzijn, veerkracht en zingeving. Ze verschuift de aandacht van tekort naar potentieel, van herstel naar groei.
In plaats van te analyseren waarom iemand lijdt, onderzoekt ze wat maakt dat mensen bloeien, ondanks de onvolmaaktheid van het leven. Ze stelt één eenvoudige maar fundamentele vraag:
“Wat maakt een mens werkelijk gelukkig, veerkrachtig en vervuld?”
Geluk, in deze visie, is niet het tegenovergestelde van verdriet.
Het is de kunst om te kunnen groeien temidden van verdriet.
Het is het vermogen om betekenis te vinden in wat ons overkomt, en erdoor gevormd te worden in plaats van gebroken.
Waar de klassieke psychologie zich richt op het herstellen van evenwicht, richt de positieve psychologie zich op het verdiepen ervan. Ze bestudeert de bronnen van kracht, hoop, liefde, dankbaarheid en innerlijke wijsheid — alles wat de menselijke geest niet alleen geneest, maar ook verheft.
Ze leert ons dat welzijn geen toevallige emotie is, maar een bewuste keuze die dagelijks geoefend wordt:
in onze houding, in onze relaties, in onze manier van kijken naar de wereld.
De positieve psychologie nodigt uit tot een vorm van levenskunst:
een denken dat mild is, een voelen dat veerkrachtig blijft, en een handelen dat geworteld is in dankbaarheid.
Een nieuwe blik op geluk
De positieve psychologie kreeg haar moderne vorm in de jaren negentig, vooral door het werk van de Amerikaanse psycholoog Martin Seligman. Hij vond dat de psychologie te eenzijdig gericht was op het genezen van problemen en te weinig aandacht had voor de vraag:
“Wat maakt dat mensen zich goed voelen, floreren en zin ervaren?”
Seligman pleitte ervoor om niet alleen te bestuderen waarom mensen lijden, maar ook waarom sommige mensen juist opbloeien, zelfs na moeilijke periodes. Daarmee gaf hij een nieuw gezicht aan het begrip geluk – niet als iets vluchtigs, maar als iets wat je kunt leren en ontwikkelen.
Toch is die gedachte niet nieuw.
De oude Grieken spraken al over eudaimonia: het leven leiden volgens je diepste deugden en talenten. Voor hen was geluk geen kwestie van toeval of bezit, maar van karakter – van handelen in overeenstemming met je ware natuur.
De Stoïcijnen voegden daar een praktische dimensie aan toe. Zij leerden dat innerlijke rust niet afhankelijk is van wat er buiten ons gebeurt, maar van onze houding ten opzichte van die gebeurtenissen. Wie leert beheerst te reageren in plaats van impulsief te reageren, ontwikkelt een rust die geen omstandigheden kan verstoren.
En in de twintigste eeuw benadrukten denkers als Abraham Maslow en Carl Rogers dat ieder mens een aangeboren neiging heeft tot groei. Onder de juiste voorwaarden – begrip, veiligheid en ruimte om te leren – zal ieder mens vanzelf streven naar zelfontplooiing.
De positieve psychologie bouwt voort op al deze inzichten. Ze zegt:
Geluk is geen toevallige emotie, maar een vaardigheid die we kunnen oefenen – elke dag, in elke keuze die we maken.
Door dankbaarheid te beoefenen, relaties te verdiepen en betekenis te vinden in wat we doen, creëren we stap voor stap een leven dat niet alleen functioneert, maar ook vervult.
Het PERMA-model
Seligman beschreef vijf gebieden die samen de bouwstenen vormen van een goed leven:
P – Positive Emotions
Leer dankbaarheid, hoop, liefde en verwondering bewust te ervaren.
E – Engagement
Vind activiteiten waarin je opgaat – dat gevoel van “flow” waarin tijd verdwijnt.
R – Relationships
Verbinding met anderen is de kern van menselijk welzijn.
M – Meaning
Zingeving: weten dat wat je doet ertoe doet.
A – Accomplishment
De voldoening die ontstaat wanneer je groeit, leert en volhardt.
Door aandacht te geven aan deze vijf gebieden groeit welzijn als vanzelf, niet door te forceren, maar door bewust te leven.
Herstel je innerlijke balans – richt je aandacht op wat voedt
We hebben allemaal dagen waarop het lijkt alsof negatieve dingen zich opstapelen. Werkdruk, verplichtingen, conflicten, kleine ergernissen – ze kunnen zich als wolken verzamelen boven ons hoofd. Sommige situaties kun je niet zomaar veranderen, maar wat je wél kunt veranderen, is je kijk erop.
De positieve psychologie leert ons dat ons welzijn niet alleen afhangt van omstandigheden, maar vooral van waar we onze aandacht op richten.
Wie zijn focus steeds opnieuw op het negatieve legt, versterkt de last ervan.
Maar wie bewust ruimte maakt voor wat voedt en betekenis geeft, herstelt de balans van binnenuit.
De oefening van balans
Pak pen en papier, en trek twee kolommen.
- In de linkerkolom noteer je alles wat je energie kost of spanning geeft: verplichtingen, zorgen, mensen of situaties die je uitputten.
- In de rechterkolom schrijf je wat je energie geeft: activiteiten, mensen en momenten die je opladen of innerlijk vervullen.
Kijk daarna naar het geheel.
De meeste mensen merken dat de linkerkant langer is — dat is niet erg, maar het vraagt om bewust tegenwicht.
Voeg daarom bewust meer momenten toe aan de rechterkant.
Dat hoeft niets groots te zijn: een wandeling, goed eten koken, lezen, sporten, muziek luisteren, bidden, reflecteren — alles wat jou helpt terug te keren naar jezelf.
Waarom het werkt
Negatieve dingen verdwijnen niet; ze verliezen alleen hun macht wanneer we onze aandacht anders verdelen.
Door tijd te besteden aan wat belangrijk is, plaats je zorgen in perspectief.
Je verschuift van reactie naar keuze.
Zoals de Stoïcijn Epictetus zei:
“Niet de dingen zelf maken ons onrustig, maar onze gedachten over die dingen.”
Wanneer we bewust kiezen wat we voeden, ontstaat innerlijke rust – niet omdat het leven makkelijker wordt, maar omdat wij steviger staan.
Een nieuwe gewoonte
Maak er een gewoonte van om deze oefening wekelijks of maandelijks te herhalen.
Je zult merken dat wat ooit zwaar leek, lichter wordt, en dat de kleine dingen die je vreugde geven, krachtiger worden.
Het doel is niet om het negatieve te ontkennen, maar om te leren zien wat het waard is om te dragen – en wat niet.
Wat je aandacht geeft, groeit.
Wat je negeert, verliest zijn macht.
De keuze om te bloeien
De positieve psychologie herinnert ons eraan dat geluk geen bestemming is, maar een houding tegenover het leven.
Het gaat niet om het vermijden van moeilijkheden, maar om het leren groeien te midden van wat is.
Door te oefenen in dankbaarheid, aandacht en betekenisvolle keuzes, bouwen we stap voor stap aan innerlijke stabiliteit – de soort rust die niet afhankelijk is van omstandigheden, maar van inzicht.
We kunnen het leven niet altijd beheersen, maar we kunnen leren hoe we erin aanwezig zijn: met openheid, mildheid en moed.
Wie dat oefent, ontdekt dat veerkracht geen spier is, maar een manier van kijken.
“Geluk is geen geschenk van het lot, maar het resultaat van bewust leven.”
Reactie plaatsen
Reacties
Het zet me echt aan het denken over hoe ik mijn aandacht gebruik.
Ik herken dat ik vaak focus op wat niet goed gaat, terwijl juist de kleine momenten van dankbaarheid en verbinding zoveel verschil maken.